Μαζευτείτε θα απαγγείλω...(Ιστορίες Του Κόκορα)

Η σχέση μου με το αγαπητό δίποδο είναι καρμική.. Και προς απογοήτευση πολλών το δίποδο είναι ένας τριλείρης Κόκορας και όχι αλανιάρα Κότα..

Το παρατσούκλι πάει πολύ πολύ πίσω από την εποχή του προπάππου και 30-παρα-κάτι χρόνια τώρα, ακόμα δεν έχω εξακριβώσει το λόγο και την αιτία που έμεινε στην οικογένεια..

Όμως έμεινε.. Και έγινε σήμα κατατεθέν!

Σαν γνήσιος απόγονος Ενός Κόκορα και με εξαιρετική λατρεία κυρίως στον κοκκινιστό με μακαρόνια, 

για αλλού ξεκινήσαμε και φτάσαμε αλλού! Από αστροναύτης, γιατρός και τρελός επιστήμονας που ονειρευόμουν μικρή, τελείωσα Οικονομικά και φυσικά κατέληξα να δουλεύω στην οικογενειακή επιχείρηση που ουδεμία σχέση είχε με όσα σπούδασα..Σχεδόν τουλάχιστον...

Μια μέρα βροχερή λοιπόν, και ένα βήμα πριν την αυτοκτονία από την πλήξη, χαζεύοντας στον θαυμαστό κόσμο του ίντερνετ, το τσακίρικο μάτι μου έπεσε πάνω σε κάποια d.i.y.

so,why not?  Και κάπως έτσι φτάσαμε εδώ.. Κυρίως ΡΩΤΩΝΤΑΣ..δεν ήξερα τίποτα κ ρώταγα τους πάντες! Δοκίμαζα τα πάντα κ το αποτέλεσμα για μένα καταστροφικό ,για τους φίλους μου όμως συγκλονιστικό! Εντάξει, τους είχα εκβιάσει και λίγο(δεν έπαιζε ευρώ για δωροδοκία) οπότε αναγκάστηκαν να με εμψυχώσουν..

Δεν υπάρχει καλύτερη ψυχοθεραπεία- για μένα τουλάχιστον- από το να φτιάχνω πραγματάκια και ειδικά για ανθρώπους δικούς μου, ανθρώπους που εκτιμώ, θαυμάζω και αγαπώ.. Είναι δώρα προσωπικά και ξέρω ότι έχουν μεγαλύτερη αξία για αυτούς, έστω και εάν κάποτε ήταν ένα άδειο μπουκάλι βότκας.. (το "άδειο" το φρόντισα προσωπικά άλλωστε! )

Ελπίζω και εύχομαι να σας αρέσουν τόσο όσο αρέσουν εμένα, και μακάρι να μπορέσω να φτιάξω κάτι για σας και τα δικά σας αγαπημένα "κοκοράκια".